www.domogarov.unl.pl - FORUM

nika

Dziękuję dziewczyny Very Happy

Cieszę się, że opowiadanie się podobało, bo ciężko mi się pisało po tak długiej przerwie. To opowiadanie powstało dzięki Tosce, która przysłała mi swoje dzieło akurat w chwili, gdy utknęłam przy scenie ślubu (tak to jest, jak się zaczyna pisać mając w głowie jedną scenę xD). Przeczytałam i dalej jakoś poszło. Tosco, jeśli do opowiadania dorzuciłaś trochę weny, to bardzo dziękuję Wink

Trochę też natchnął mnie film "P.S. kocham Cię", którego...w życiu nie oglądałam Laughing

Tosca

Niko, co za cudowna niespodzianka! Nawet nie wiesz jak się cieszę, że wróciłaś i znów piszesz razem z nami. Piękna historia. <3 Jest w niej wszystko, co lubię.

nika

Dzięki Tosco Wink

Caryca24

Tosco, Niko, przeczytałam Wasze opowiadana jedno po drugim i nie mogę otrząsnąć się z zachwytu. Gratuluję i zazdroszczę talentu. Powinnam dziś zrobić trochę rzeczy na jutro, ale nie potrafię odkleić się od tych tekstów i zająć niczym innym. Powinnyście umieszczać ostrzeżenie: CZYTASZ NA WŁASNĄ ODPOWIEDZIALNOŚĆ. GROZI WYŁĄCZENIEM Z RZECZYWISTOŚCI NA 24H.
Tosco, świetny pomysł z tym własnym dworem Jurka. Ja zawsze czułam, że on jest zapobiegliwy i ma samorodny talent do aranżacji wnętrz. Chociaż tu chyba mu jakaś życzliwa dusza pomogła, bo wnioskując po jego strojach i tym, jak urządził pokój Helenki w Jarze, zmysł estetyczny Bohuna to raczej nadmiar niż umiar. Jak zresztą we wszystkim innym

Tosca

EMockingbird

Wiesz, Caryco, kiedy rok temu dołączyłam do Muszkieterek... też zapominałam o świecie! Gdy nadrobiłam trochę tematów, było łatwiej przypomnieć sobie o realnych obowiązkach. Ale nawet po roku trudno jest opuścić to miejsce... zwłaszcza, że ja znalazłam tu przemiłe dusze, z którymi cudownie mi się rozmawia nie tylko o OiM i/lub Saszy.
Ja tam nadal liczę, że dołączysz do naszej zabawy.

nika

carmen

nika

carmen

Ada

Taaaaaaaak. Niedosyt ja wam dam. Dalej to juz by były tylko momenty. Wiecie o tym dobrze. Nahajem pogonić bezwstydnice? Wink

Tosca

Przewrotna, słodko-gorzka historia, po której tak jak i nika, mam niedosyt, a cytaty idealnie dopasowane jak zawsze.

nika

EMockingbird

Caryca24

Piękne opowiadanie. Podoba mi się taki gorzki, mający świadomość tego, że życie to nie bajka, a jednocześnie szczery i wiedzący czego chce Jura Bohun. W Twoim tekście jest znacznie dojrzalszy od sienkiewiczowskiego prototypu.
Ale Helenka w sekwencji okołoślubnej kanoniczna... Stanę teraz w szeregu Bezwstydnic i zapytam, jak w ogóle Jurko wyobrażał sobie to spanie u swego boku: że to tak gładko pójdzie, bez dramatu i bez ofiar? Przecież, nawet gdyby usunął z sypialni broń palną i wszystkie ostre przedmioty, to ona zaczęłaby mdleć/krzyczeć, ledwo by pierwszy perłowy guziczek rozpiął. Niebezpieczna kobieta, nie dawać takiej samopału, nie dawać!