www.domogarov.unl.pl - FORUM

Ada · Wysłany: Pon 0:15, 22 Mar 2021 Temat postu:

Wiem kogo wybierzesz. Ale warto być w takim trójkąciku i nie wybierać. Smile

Andriej nie znał Nataszy, wyobrazal sobie tylko jaka jest. Natomiast dziwię się Pierrowi. On powinien wiedzieć jaka jest Natasza. Znał ja od dzieciństwa. Podobnie jak Bohun wobec Heleny nie patrzył na jej głupotę, bezmyślność tylko w dorastającej kobiecie cały czas widział urocza dziewczynkę jaka była kiedyś. Do Pierra pasowałaby Maria Bolkońska.

Esfir · Wysłany: Pon 0:34, 22 Mar 2021 Temat postu:

Haha, mieć takich dwóch panów na raz w haremie i bez konieczności wyboru to marzenie! Very Happy

Niestety nierealne. Razz

Też miałam takie samo wrażenie, że Maria bardziej by pasowała do Pierre'a. A skończyła z tym mydłkiem Rostowem.
Zakończenie "Wojny i pokoju" mimo iż to happy-end, dla mnie było mocno rozczarowujące. Te dwie pary wg mnie były zupełnie niedopasowane.
Zresztą większość postaci w tej książce była dla mnie odpychająca, nie czułam do nich sympatii.
Moją uwagę zwrócił jedynie Bołkoński, Dołochow (choć to wredny szelma, jak wiemy) i Maria, ale tylko do pewnego momentu. Bołkoński zresztą był specyficzny, raz go ceniłam, a raz miał takie zagrywki, że wydawał mi się antypatyczny.
Bezuchowa nie lubiłam, a niestety on był głównym bohaterem. Rostow był taki sobie. Kuragin... już go podsumowałyśmy. Nataszy nie cierpiałam.

Ada · Wysłany: Pon 0:52, 22 Mar 2021 Temat postu:

Rostow był straszny. Wkręcał latami jak to nie kocha Soni. A jak matka narobiła rabanu,że nie chce takiej synowej to synek podkupił ogon. Wkręcił Sonii,że poczekają znowu. Ale ona była mądra i już wiedziała,że go straci. Wyszła za mąż z rozsądku za przeciętnego żołnierza. A Rostow tyle lat "kochał" Sonie i w jednej chwili poznając Marie się odkochał. Maria źle trafiła. Mogła mieć lepszego. Ale rozumiem,że się zakochała. Natomiast mamunia Rostowa od razu wyzdrowiała jak się dowiedziała o lepszej partii na synowa. Pierra lubiłam, ale dostał minus za ożenek z Natasza.

Esfir · Wysłany: Pon 1:12, 22 Mar 2021 Temat postu:

No, zachował się okropnie. Nie wiem, co Maria w nim widziała. Miłość bywa ślepa, ale po Bołkońskiej można było się spodziewać większej trzeźwości osądu kandydata na małżonka.
Ta książka to dla mnie nieco zmarnowany potencjał - przez te antypatyczne postacie i przez dłużyzny. A końcówka z opisem historycznych dywagacji Tołstoja była masakrycznie nudna. I to mimo faktu, że bardzo lubię historię.

Esfir

Kolejny trójkącik, dosyć nietypowy:
Diego - Victoria - Zorro.
Trudny wybór. Wink

A poza tym trójkąty miłosne ulubiła sobie Maria Rodziewiczówna.
Kiedyś czytałam masowo jej książki, na pewno takie trójkąty były w "Jerychonce", "Między ustami a brzegiem pucharu".

Pamiętam, gdy jako mała dziewczynka zastanawiałam się, w jakich latach powstały powieści Rodziewiczówny i jakiego okresu historycznego dotyczyły. Tak myślałam, że był to okres po powstaniu styczniowym, ale wtedy nie miałam pewności. Internetów nie było. Teraz wystarczy jeden klik i można wszystko wygooglać.
Moimi ulubionymi było "Lato leśnych ludzi" i "Straszny dziadunio". Ach, to były czasy. Very Happy

Czytałam te książki nieraz.

Ada

Ostatnio dostałam polecenie dobrej komediowej książki Rodziewiczówny, tylko muszę sobie tytuł przypomnieć. Czytałam fragment i się obsmialam.

Wybór trudby w trójkącie.

Diego jest zdominowany niczym Bohun przez Jana. Smile

Tylko nie dosc,że konkuruje sam ze sobą to jeszcze daje więcej subtelnych sygnałów niż Bohun.

Esfir

Ada

Poszukam tytułu i Ci podeślę. Może znasz.

Ja dodam taki trójkąt:

Jacek T. - Tosca - Adam N.
Tosca czy Czaruś nie byłby zazdrosny?

Esfir

Ado, ok, dzięki.
Haha, Tosco, którego pana wybierasz? Razz

Tosca

Zofia Opałka

moim ulubionym bohaterem w dzieciństwie był Jancio Wodnik, Utopiec, i pod innymi imionami, których teraz nie pamiętam: zasadzał się na pannicę wracającą z hucznej zabawy i ją demaskował: a to oderwał jej okazały sztuczny warkocz, a to zrobił inny psikus - pannice na ogół nie były do końca złe - po prostu zaniedbywały swoje obowiązki, lubiły przesadnie się stroić i chciały być podziwiane.
w innym miejscu na tym forum pisałam,że nie wierzę, że Helena z OiM była manekinem, czy też rozkoszną dziewczyneczką, która zauroczyła Bohuna - była jego siostrzyczką, on ją chronił i najprawdopodobniej, gdyby jej nie chronił, jej los byłby wyłącznie cierpieniem. Musiała się wyróżniać mądrością i pracowitością.
a trójkąt? znam tylko taki: zamożna kobieta albo w przymioty albo dobra materialne, albo w jedno i drugie jest adorowana, bo zawsze może wpłynąć na korzyść.

Ada

Zofia Opałka

... bo najlepiej jest wyjść za mąż/ ożenić się z kimś, przy kim można też rozkwitnąć naszym najsubtelniejszym - a nie dlatego, że okoliczności nas zmuszają do ożenku.
... a w każdym człowieku, chyba, można znaleźć też ohydę.
... czasami ktoś ma coś ładnego, unikatowego, a nie ma potrzeby dzielenia się z otoczeniem - czeka natomiast na kogoś ważnego w swoim życiu, kto potrafi ów skarb docenić...

podobały mi się też bajki o strojących się ślicznie - nie dziwacznie - królewnach; a najbardziej bajka o córce młynarza/ wójta albo sołtysa - śliczny chłopiec ślicznie się ubrał i dalej do niej w konkury - a ta mu prosto: - wolę pracowitego... trudno pisać w tym przypadku o trójkącie, bo swatało się do niej co zamożniejszego było z jej wsi i wsi sąsiednich.