www.domogarov.unl.pl - FORUM

Ada

Opis podobny do Bohuna. Czytajac ten fragment przypomniało mi sie spojrzenie Kozaka jak kazał przeszukać Rzędziana.

"jego „dziewczyńskie” oczy zaświeciły przy tym tak strasznie, że panów Bukojemskich, lubo kawalerowie byli nieustraszeni, aż dreszcz przeszedł; wiedzieli bowiem, w jak dziwny sposób splata się w duszy Jackowej łagodność z zapalczywością i ze złowrogą pamięcią doznanych krzywd. A on jeszcze powtórzył kilka razy: „gorze mu! gorze mu!” – i znów pobladł."

I kolejne pouczenie Anny:

"A rana? nie będzie tak waćpanu bardziej dolegać? Jacek zwrócił oczy ku jej różanej twarzy i począł mówić głosem cichym i smutnym:– Odpowiem waćpannie tak, jak dawno, dawno temu odpowiedział pewien rycerz, któren gdy go król Łokietek ujrzał na pobojowisku przebodzonego krzyżackimi włóczniami i zapytał, czy bardzo cierpi, pokazał na swe rany i rzekł: „To mniej boli”. Panna Sienińska spuściła powieki.– A co więcej boli? – szepnęła.– Więcej boli stęsknione serce i rozłąka, i pamięć krzywd doznanych."

nika

Spojrzenie Bohuna jest jedyne w swoim rodzaju. Bardzo podoba mi się drugi fragment...

Ada

nika

Ada

nika

Tosca

Jacka Taczewskiego nie znam więc w moim rankingu nie mogę go uwzględnić, ale u mnie nie ma czegoś takiego jak " znam go dłużej." Jaremce <3 Skrzetuskiemu udało się przebojem wedrzeć do mojego rankingu choć- jako dorosłego- znam go od bardzo niedawna, ale Jaremka <3 to Skrzetuski z charakterem Nikity <3. Rewelacyjnie wykorzystał swoją szansę, bo startował z czystą kartą.
Ps. Jak tak dalej pójdzie, Ado to biedny Nikita <3 straci nawet miejsce w pierwszej dziesiątce.

Ada

Tosca

Ada

Jacek oczywiscie idzie na Wiedeń. I robi tuż przed to co zawsze wyrzucasz Skrzetuskiemu.
Z Twojego opisu juz Jaremka mi sie podoba. Ale go nie znam więc nie umieszczam jeszcze w moim haremie.

Jacek pokazuje słowami i czynami Anulce, że ją kocha. Ale nie boi się ją zrugać za to, że go krzywdzi.

"Ja nie mam dla waćpanny życzliwości? A to niech już Bóg sądzi, któren patrzy w serca ludzkie... Oczy dziewczyny poczęły się nagle mrużyć raz po raz. Nagie wstrząsnęła głową, aż warkocz przesunął się jej na drugie ramię, i rzekła:– Tak!... A on mówił dalej, nieco zdyszanym i głęboko smutnym głosem:– Ale prawda! prawda! Powinienem się był pozwolić posiekać, byle waćpanny nie zasmucać. Nie byłaby popłynęła ta krew, która ci milsza... Ale na to już nie ma rady! I na nic już nie ma rady! Opiekun mówił waćpannie, żem ja ich zmusił do wyzwania. To zdaję też na sąd boży. Ale czy powiedział, że mnie pod moim własnym dachem bez miary i miłosierdzia insultował? Przyjechałem jeszcze, bom wiedział, że go tu teraz nie zastanę. Przyjechałem, aby moje nieszczęsne oczy ostatni raz widokiem waćpanny nasycić. Wiem, że to waćpannie wszystko jedno, alem myślał, że choć... Tu urwał Jacek, bo mu łzy głos zdławiły."

nika

Ada

nika

Ada

nika