www.domogarov.unl.pl - FORUM

Scarlett

To ja, żeby należeć do klubu, chyba powinnam zacząć od Mistrza i Małgorzaty Wink

Co do Sienkiewicza, od dziecka uwielbiam Quo Vadis, choć z wiekiem powody się zmieniały, W pustyni i w puszczy tez dobrze z podstawówki wspominam. Reszta ani mnie grzeje, ani ziebi (z wyjątkiem oczywiscie paru fragmentów wiadomo skąd Wink

). W szkole miałam Potop - przelecialam wzrokiem, ale z Ogniem i Mieczem sprawy mają sie zupełnie inaczej, bo przeczytałam po filmie na fali Saszoholizmu z zaburzonym odbiorem rzeczywistosci i nawet nie pamiętam, czy było tam coś poza Bohunem Wink

Dlatego na wieki bedzie mi sie kojarzyc tylko z Saszą i kiedys moje dzieci będą sie zastanawiac, dlaczego mama tak się rumieni na widok jakies starej ksiązki Wink

Ale trzeba oddać panu Sienkiewiczowi sprawiedliwość - gdyby nie on, nie byłoby nas tutaj...

Hanna

Mnie Trylogię pierwszy raz Babcia przeczytała 10 latce, a potem już był Pan Wołodyjowski w telewizji. Potem już sama przeczytałam jak Hoffman zaczął Potop kręcić. Tak mi zostało, że jeszcze od czasu do czasu zaglądam. Lepiej znam tylko Lalkę.

igraine

cured

igraine

Na fali dzisiejszego tematu o kobietach rosyjskich, a szczególnie zainspirowana linkami Scarlett do opowieści o kobietach zza Buga zaczęłam szukać w necie i znalazłam książkę Swietłany Aleksijewicz "Wojna nie ma w sobie nic z kobiety".
Jest to poruszający zapis opowieści kobiet, które brały udział w wojnie. Jako żołnierki, lekarki, sanitariuszki, praczki.

Tutaj jest link do informacji o książce, ale proszę was przeczytajcie opinie Kingi, to pierwsza pozycja od góry. Szok Shocked

Ja ściągnęłam sobie tę książkę, ale to jest naprawdę ciężki materiał do przerobienia. I choć sporo wiem na temat okrucieństw wojny, szczególnie powstania warszawskiego, to na pewne rzeczy nie byłam przygotowana.

[link widoczny dla zalogowanych] Shocked

Hanna

Dzięki za linka. Sprawdzę.

O okrucieństwach wojny, dopiero niedawno, opowiedziała mi kilka sytuacji moja Mam, wywieziona jako dziecko oficera do PÓŁNOCNEGO KAZACHSTANU, razem z siostrą, matką i babcią, po łaskawym przyzwoleniu na godzinę pakowania się.

Była dzieciakiem 6 letnim, kiedy wyładowano je wszystkie z bydlęcych wagonów na małej stacyjce na końcu świata.
Wśród nich była żona generała, w wieku ok. 50 lat, z córką, żoną oficera, w wieku ok. 20-25 lat. Obie te panie, zobaczywszy, dokąd je dowieziono, synchronicznie wypiły po flaszce jodyny, wskutek czego wiły się w konwulsjach na piachu przez dobrą godzinę, otoczone wianuszkiem ciekawych przedstawienia i jednocześnie całkowicie obojętnych na cierpienie tubylców...

W tym kontekście sugerowałabym "Anus mundi" Herlinga-Grudzińskiego.

SZLUS.

Hanna

Uwaga Dziewczęta Idea

Przeczytałam ostatnio książkę Jerzego Stuhra "Tak sobie myślę...".
Genialna rzecz!!

To nie jest duże objętościowo, bardzo ładnie wydane i zawiera jego refleksje i przemyślenia z czasu choroby. Początkowo to miał być całkiem prywatny dziennik, pisany w pięknie oprawionym kajecie, który dostał od córki "na drogę", że się tak wyrażę, czyli czas kuracji. Potem jego wydawczyni dowiedziała się o tym dzienniku i zaproponowała, że go opublikuje, a on się zgodził i tak powstała ta książka.

Polecam z głębi mej duszy ponurej z dwóch powodów.

Po pierwsze, to głeboko mądry, jednocześnie dowcipny, a momentami wręcz śmieszny tekst, pełen dystansu do wszechogarniającego świat pierdolca.

Po drugie, to tekst genialnego aktora, który dużo pisze o swoim zawodzie, pracy, która wypruwa ze wszystkiego, emocjach, które sprzedaje się na scenie i tak dalej. Brzmi znajomo? Otóż to właśnie Exclamation

Tylko Stuhr pisze o tym piękną polszczyzną i spokojniusio rozkłada na części.
A nawet powiem wam, że używa tych samych sformułowań, co Sasza, jak zacznie nawijać o budowaniu roli, martwych lub żywych spektaklach i tak dalej. SERIO. Cool

Scarlett

Dzięki Hanka, skąd Ty wiesz, jak człowieka (znaczy się saszoholiczkę) zachęcić Wink

Znalazłam nawet pdf na chomikuj, więc może się nawet dziś zabiorę.

Masza

Nic z Saszą niezwiązane, ale polecam Wam książkę Barbary Włodarczyk "Nie ma jednej Rosji". Książka naprawdę świetna, nie mogłam się oderwać. Opowiada o Rosji jaka jest teraz. I chyba nie będę oryginalna, jeśli powiem, że moją ulubioną książką jest "Mistrz i Małgorzata" Michaiła Bułhakowa:)

Scarlett

A, tak, slyszalam o niej, tylko nigdzie nie moglam pozyczyc, a kupowac na razie nie chcialam. Musze pogrzebac...
Na watku o Rosji ja polecalam jeszcze jedna, tytulu juz nie pamietam, ale tez o wspolczesnej Rosji.

Masza

Teraz poluje na "Ruski ekstrem" i "Matrioszka Rosja i jastrząb". Może masz na myśli jedną z nich?

Scarlett

Juz sprawdzilam - pisalam o niej w tym watku: http://www.stronaad.fora.pl/zainteresowania,20/umyslem-rosji-nie-zrozumiesz-czyli-o-ojczyznie-saszy,253.html
A tytul to "Gogol w czasach Google'a".

Masza

Zapowiada się interesująco, a znając mnie to na pewno przeczytam.

Scarlett

A tutaj fragment "Matrioszki Rosji i jastrząb" - o Marinie Roszczy, metrze oraz coś specjalnie dla Saszy - jak w tym metrze znaleźć żonę Very Happy

[link widoczny dla zalogowanych]

Hanna

Śliczne.
Po prostu śliczne. Takie ciepłe, troszki wzruszające, troszki tajemnicze. Wink