www.domogarov.unl.pl - FORUM

Esfir

Dwie twarze Aramisa

Moje drogie Panie, wszystkiego najlepszego, dużo zdrowia i szczęścia w Nowym Roku! Very Happy

Caryca24

Esfir,
przewspaniały ten Twój nowy Aramis, wspaniale narysowany Very Happy

Chociaż już chyba starszy, co "maścią intryg pielęgnuje gładkość dłoni"?

Tosca

Esfir

Bardzo Wam dziękuję za przemiłe słowa! ❤️️
Caryco, zgadza się, 1 połówka to starszy Aramis jako biskup Vannes z "Wicehrabiego de Bragelonne", 2 to młodsza wersja jako Muszkieter, względnie z czasów "W dwadzieścia lat później". Very Happy

Esfir

Przy okazji przeglądania starych zdjęć z zachwytem odkryłam tę fotę, którą zrobiłam parę lat temu w donżonie Vincennes. Very Happy

Patrzcie, oto jeden z najstarszych portretów D'Artagnana! Very Happy

Tego prawdziwego sprzed ery Dumasa. I to całkiem dobry!
Został narysowany ołówkiem na ścianie wieży Crest w Vincennes przez więźnia o nazwisku Cholvy w XVII/XVIII w.
Już wtedy ludzie fanarty robili! Razz

Reprodukcja tego rysunku stanowiła jeden z walorów ówczesnej ekspozycji na zamku.

Tosca

Ten rysunek bardzo dobrze odzwierciedla także moje wyobrażenie D'Artagnana.

Esfir

Dawno mnie nie było w moim ulubionym wąteczku. Razz

Francuzi denerwująco milczą na temat ichnich nowych filmów o TM. Żadnych nowych wieści nie ma.
Mogliby wrzucić jakieś foty z planu z udziałem aktorów. Wink

Mam plan, aby przeczytać wreszcie Józefa Balsamo i zabrać się za kolejne części tej pentalogii.
Może też wreszcie zmobilizuję się do przeczytania Hrabiego Monte-Christo po 23 latach? Boję się, bo HMC zrobił na mnie tak ogromne wrażenie wtedy i nie chcę, żeby czar prysł.
Mój romans z Dumasem trwa już tak długo. Tyle że natężenie różne, średnio co kilka lat czytam jakąś jego książkę. Wink

Esfir

Pewnie o tym wiecie, ale gwoli ciekawostki:

Aleksander Dumas u szczytu swej sławy wybudował sobie zameczek nazwany Château de Monte-Cristo w Le Port-Marly.
Niestety po 2 latach zmuszony był go sprzedać za śmieszną kwotę. Nowi właściciele pozwolili mu jednak pomieszkiwać w tym pałacyku.
Zamek jest ciekawym przykładem architektury eklektycznej, w większości przeważa styl neorenesansowy.
Jedna z komnat urządzona jest w stylu orientalnym, mauretańskim, została ozdobiona przez autentycznych rzemieślników z Tunezji.

Obok zamku Monte-Cristo znajduje się neogotycki zameczek If, gdzie Dumas miał swój skromny gabinecik, w którym pisał swoje powieści.
Co ciekawe, elewacje zamku If pokryte są tytułami książek Dumasa. Smile

Tutaj można odbyć wirtualną wycieczkę po prywatnym raju Dumasa.
[link widoczny dla zalogowanych]

EMockingbird

Dopiero dojrzałam Twój post, Esfir, o pałacu Dumasa. Ładnie wygląda i bardzo miło z strony nowych właścicieli, że pozwolili mu tam pomieszkać.

Tosca

Gdybym wcześniej sięgnęła po W dwadzieścia lat później, siłą rzeczy dowiedziałabym się, kim jest rzeczony wicehrabia de Bragelonne i zapewne sięgnęłabym po kontynuację, ale najlepiej czytało mi się część drugą.

Esfir

Mówisz o W20lp?
Rzeczywiście ono miało chyba najbardziej wartką akcję, było mieszanką TM i WdB.
W20lp i WdB czytało mi się podobnie, niektóre fragmenty błyskawicznie i z zapartym tchem, a niektóre się dłużyły.
W obu książkach nie lubię wątku angielskiego, a także opisy nastrojów politycznych we Francji były nudnawe, ale oczywiście niezbędne dla nakreślenia kontekstu historycznego. Aha, i wątek miłosny Ludwiczka i te całe dworskie perypetie były nudne jak flaki z olejem.
Jednak mimo wszystko najgorzej czytało mi się TM, gdyż, jak wiecie, nie jest to moja ulubiona część Trylogii.

W dalszym ciągu jestem pozytywnie zaskoczona, że polubiłaś Darta. Very Happy

Atos był oczywistym wyborem w Twoim przypadku. I miło, że nie narzekałaś tak bardzo na Aramisa. Smile

Tosca

Esfir

Twoja interpretacja na temat kolorów wydaje się słuszna, Tosco.
Fakt, Aramis i Dart dobrze wyszli na swoich wyborach, Aramis został biskupem, generałem jezuitów i wreszcie księciem, zaś Dart uzyskał godność hrabiego i marszałka Francji.
Jedynie Atos i Portos wyłamali się z tego schematu. Smile

Atos nie musiał wybierać ani czarnej ani czerwonej drogi, bo był dziedzicznym hrabią, a Portos zyskał majątek dzięki małżeństwu.

Tosca